Feestje bij het station

Vandaag, woensdag 6 maart, is het precies 10 jaar geleden dat ik voor het eerst met mijn Piaggio op weg ging naar het stationsplein om koffie te verkopen. Terugkijkend op die dag voel ik opnieuw de spanning, maar dit keer niet vanwege de koffie, dat trucje ken ik inmiddels wel. Nee, dit keer is het de anticipatie op wat ik zal aantreffen.

Om mezelf gerust te stellen, heb ik mijn oortjes in en heeft Spotify na ABBA besloten dat Pearl Jam een logische keuze is voor een ochtendshuffle. Gisteren kwam de journalist van 'Het Kontakt' langs voor een espresso bij mijn mobiele koffiebar. Na zijn eerste slok keek hij me aan en vroeg of hij een paar vragen mocht stellen. Getipt over mijn aankomende jubileum wilde hij een interview afnemen, er is zelfs al plek gereserveerd in de komende uitgave van hun krant. Mijn koffieverhaal met een foto zal menig deurmat in de regio sieren. 

Na het bezoek van de krant en het opvangen van gesprekken tussen klanten ben ik hele voorstellingen gaan bedenken over deze dag. Mijn eerste blik op het plein stelt me gerust; geen fanfare of andere drukte. Gelukkig! Wanneer ik mijn Piaggio op zijn plek zet, staat motormuis al enthousiast te zwaaien en zie ik vrolijke kleuren van stoepkrijttekeningen om me heen.

Een koffiekopje met de tekst "Marlies 10 jaar lekkere koffie" staat bij de ingang van het stationsgebouw, en "Hoera 10 jaar!" met een nog groter getekend kopje voor mijn Piaggio. Vlaggetjes van de deur naar de vlaggenmast en de infozuil maken het feest compleet. Met een kop koffie in mijn hand bewonder ik dit alles. Snel krijg ik een vermoeden van wie dit allemaal heeft gedaan voor mij, en ik stel me zo voor hoe deze tekeningen en versieringen tot stand zijn gekomen.

Ouders verzamelen zich, gewapend met een emmertje stoepkrijt van hun kinderen. Wel of geen plan? De taken worden verdeeld, terwijl de meegekomen kinderen als dekmantel fungeren. Want wat zal die late reiziger denken als diegene een stel veertigplussers op het plein ziet krijten?

Het weer geeft me ook een cadeau; de zon schijnt sinds tijden en er zijn veel vrolijke mensen op straat. Voorbijgangers feliciteren me, klanten zijn verbaasd, en beseffen zich nu dat ze al jaren koffie bij mij halen. Jaren wijzer, niet ouder, zeg ik dan maar ;).

De eerste leden van de VWO (VWO Woerden) komen rond 8.30 uur met enorme ballonnen, cijfers 10 in de kleur roze. Die kleur moest het zijn volgens iemand in de Jumbo. Daar is mijn jubileum uitgebreid besproken, zo blijkt als een klant speciaal langskomt omdat haar dochter, die bij de Jumbo werkt, haar over dit minifeestje vertelde.

Buren voegen zich bij de groep. Zij zijn de architecten van deze gezellige versieringen. Dat de vlaggetjes nog hangen na een eenzame nacht komt door de hoge bevestiging. Nu hoor ik dat de kleinste buur daar verantwoordelijk voor was. Balancerend op een trap heeft hij zijn leven daarvoor gewaagd. Mijn beeld van de avond ervoor is compleet.

Het is zeldzaam, maar ik word stil van alles wat er voor me bedacht en gedaan is. Felicitaties, cadeautjes en waardering voor het dagelijkse vroege opstaan. Wat een coffee-to-go allemaal kan brengen. Iedereen enorm bedankt voor jullie support en vertrouwen van de afgelopen 10 jaar. Dit jubileum bij het station is een mooie mijlpaal en motivatie om rustig verder te tellen naar een volgend feestje.


Barista Stories by barista Marlies, maart 2024