De start van de JAVD-Woerden (Jeugd Avond Vierdaagse Woerden) vorige week
dinsdag markeerde het einde van een pauze van vijf jaar. Kinderen van groep 3 t/m 6 liepen eindelijk weer 4x hun 5 km rondje door Woerden, een traditie die sinds 2019 was onderbroken. Eerst gooide de coronapandemie roet in het eten, en daarna zorgde een tekort aan vrijwilligers ervoor dat het evenement niet door kon gaan. Het organiseren van de vierdaagse vereist minstens 30 vrijwilligers die gedurende vier avonden in het zicht en meerdere avonden buiten het zicht alles in goede banen leiden.

Vrijwilliger zijn bij de JAVD-Woerden houdt meer in dan enkel een hesje aantrekken en meelopen. Een (online) cursus verkeersbegeleiding volgen is een must. Je mag meerdere avonden vrijmaken om de vier wandelavonden succesvol te laten starten, een pleister plakken kan iedereen wel en ben je bestand tegen het enthousiasme van 1400 kinderen en hun begeleiders.

In 2016 werd ik benaderd door de organisatie van de JAVD om met mijn Piaggio espressobar koffie te serveren bij de start. Om de nodige cafeïne ondersteuning voor de vrijwilligers te serveren en het de wachtende ouder aangenamer te maken. De lopertjes zijn na ongeveer een uur weer terug bij de start, veel mensen blijven op het veld wachten. 

Dit jaar was het een uitdaging voor de Piaggio. Door de overvloedige regen in het voorjaar waren de velden waar de start plaatsvindt verzadigd. De uitdaging voor de espressobar was om überhaupt op het veld te komen en er weer af te kunnen nadat 1400 kinderen en hun begeleiders eroverheen waren gelopen. Woensdag heb ik het niet eens geprobeerd en ben ik met de espressobar op kleine wieltjes aan de rand blijven staan, een goede keuze, want het Greftpark was na het vertrek van de laatste ouders een grote modderpoel.

Dat het een avond regent, kan gebeuren en hoort misschien ook wel bij de wandelvierdaagse, maar zoals afgelopen week, met constant miezerregen en zelfs een verkorte route door onweer op donderdag, vraagt veel van de vrijwilligers. Ze moesten abrupt de route inkorten en ervoor zorgen dat iedereen veilig en snel terug naar de start kwam. De reacties van ouders liepen uiteen: van paniek omdat zij en hun kind bang waren voor onweer, tot een ouder die er luchtig over deed en schuilend onder mijn luifel vertelde dat het allemaal wel meeviel.

Geen enkele avond was droog deze editie, hoewel vrijdag de mooiste avond was. Gelukkig maar, want de kinderen liepen hun laatste 5 km van deze editie samen met de fanfare. De eerste snoepkettingen werden al voor de start uitgedeeld en de kinderen die voor het eerst meededen, begrepen nu waarom anderen op dinsdag al zo uitgelaten waren. Dit was niet alleen voor de beloning van een medaille, de hoeveelheid snoep die om de kleine nekjes hangt aan het eind van de avond is enorm. Opvallend en heel lief was die ene ouder die van zijn vrouw een bosje tulpen mee had gekregen om uit te delen, een mooi en nobel gebaar, maar dat is blijkbaar zo niet meer van nu. 

Vonden ouders het eerder jammer dat de vierdaagse niet georganiseerd werd. Dankzij de inzet van al die andere vrijwilligers staat het evenement nu weer op de kalender, met de laatste avond aan het begin van het Pinksterweekend. Dan besluit je als ouders dat het lange weekend toch belangrijker is dan de JAVD en zorgt de school vast wel voor de medaille, na het weekend. En zo slaan zijn hun haringen alvast in de campinggrond terwijl de andere kleine bikkels uit de klas vrolijk de missie echt volbrengen.
​
JAVD Woerden, fijn dat er weer voldoende vrijwilligers zijn voor de organisatie en tot volgend jaar. 
 
Barista Stories by Barista Marlies  

Bezoekers van de espressobar houden doorgaans vast aan hun koffierecept
​in de ochtend. Af en toe verandert een klant echter en zijn er trends te bespeuren. Sommige hypes zijn van korte duur, terwijl andere blijvend zijn. Het is logisch dat ik in het najaar en de winter meer warme chocolademelk serveer dan in de zomer. In die seizoenen wordt koffie ook vaker opgeleukt met siroopjes tot zelfs slagroom in de ochtend.

Het nieuwe jaar brengt voor vele goede voornemens met zich mee wat ik ook terugzie bij de Piaggio. Zwarte koffie is dan hip, waarna ik na een week of 2 weer de vertrouwde cappuccino of latte m. mag bereiden.

In het voorjaar is er een langdurige verandering. Rokjesdag, het door Martin Bril omarmde moderne ijsheiligen. Dat is het signaal voor lente en blote benen komen terug in het straatbeeld. Deze dag is ook de start bij de espressobar voor de 2e ‘minder melk in je koffie’ periode van het jaar. Deze trend houdt langer stand dan die van januari. Uitzicht op de zomer en de daarbij behorende minimalistische kleding is voor veel klanten een betere motivator dan de wilde plannen voor complete lifestyle veranderingen aan de start van het nieuwe jaar.

Soya was, Oat is en erwtendrink komt als een alternatief voor melk in je koffie. Voor de ene goedbeziger een bewuste keuze om minder of helemaal geen dierlijke producten meer te consumeren, terwijl anderen het bestellen omdat degene voor hen dat doet. Zo kan het zomaar voorkomen dat een hele groep, van elkaar onbekende, met een "better planet coffee to go" de koffiebar verlaat.

Al deze veranderingen zijn voor sommigen blijvend, terwijl andere koffieliefhebbers ongemerkt teruggaan naar hun oude vertrouwde "guilty pleasure". Een deksel op je reusable beker en niemand ziet wat erin zit. Klanten wisselen wel tussen een latte en een cappuccino, of nemen af en toe een extra shot espresso. Een minder voorkomende verandering is de overstap van thee naar koffie.

Meerdere dagen per week zag ik een klant die via de espressobar met een tea to go zijn weg naar het perron vervolgde. Jarenlang, rond dezelfde tijd, altijd hetzelfde recept: zwarte thee met citroen en als hij de volgende dag niet naar Woerden kwam, meldde hij dat.

Toen was daar 2020 en moest ik zelf de espressobar afmelden bij het station. Het landelijk advies; reis niet met de trein, werk zoveel mogelijk thuis en dat vroeg de NS mij ook te doen.

Vaccinatie bleek de weg naar onze vrijheid te zijn en nadat er een strak nationaal prikprogramma uitgerold was, zag ik na maanden 'mijn' klanten terug op het plein. Een prettige hereniging, waarbij ook de zwarte thee met citroen terugkeerde. Tijdens een korte chit-chat bestelde hij zijn to go, dit keer geen thee maar een dubbele espresso. Een hoogst ongebruikelijke verandering.

Sindsdien zie ik de bekeerde thee drinker met dezelfde regelmaat als voor 2020 bij de Piaggio voor zijn dubbele espresso to go en weet ik inmiddels dat dankzij zijn inzet en opgezette prikplan wij, alle andere Nederlanders, onze vrijheid in 2021 hebben teruggekregen.


Barista Stories by Barista Marlies, mei 2024